Τυχαία ή/η Τροχαία;

Όλοι μας έχουμε πέσει "θύματα" της τροχαίας, οι προασπιστές της οποίας στήνουν ραντάρς σε σημεία ανυποψίαστα για τον πολίτη (για να καλύψουν την απαίτηση του προϋσταμένου για x κλήσεις στην βάρδια χωρίς να κουραστούν):

• Όταν βγαίνεις από γέφυρα και κατευθύνεσαι σε κυκλικό κόμβο και δεν έχεις προλάβει από το 80km/h (100km/h ανεπίσημα) να κατέβεις στα 50km/h (70km/h ανεπίσημα) σ' ένα δρόμο διπλής κατεύθυνσης και κάποιες ώρες που περνά ένα αυτοκίνητο το λεπτό.
• Σ' ένα δρόμο διπλής κατεύθυνσης που θεωρείται κατοικημένη περιοχή (άσχετα αν δεν έχει σπίτια) και ο πολίτης δεν αντιλαμβάνεται (μέχρι να πληρώσει φυσικά) ότι το όριο είναι 50km/h αντί 65km/h ή 80km/h.
• Μόλις βγεις από τη Λεμεσό προς Λευκωσία, μετά την τελευταία γέφυρα και πριν να γίνει και επίσημα το όριο 100km/h.
• ...και γενικά σε μέρη που δεν έγινε ποτέ δυστύχημα τις ώρες που στήνουν την παγίδα για τον ανυποψίαστο πολίτη. 

Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό! Οι αστυνομικοί μας είναι τόσο πιστοί στο καθήκον που σου κόβουν το εξώδικο έστω κι αν οδηγούσες 1km/h πάνω από το ανεπίσημο όριο, ενώ ταυτόχρονα περνά από δίπλα ένα πολυτελές αυτοκίνητο με 30-40km/h παραπάνω από το όριο και επειδή "ξοδεύουν" τη στιγμή εκείνη να σου κόψουν το λογαριασμό, δε δίνουν σημασία!

Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό! Οι αστυνομικοί μας, προστάτες του νόμου και των πολιτών, όταν στήνουν τα ραντάρς, όχι μόνο δεν έχουν αναμένους τους φάρους των περιπολικών όπως προβλέπεται (το βράδυ) αλλά κρύβουν και τα περιπολικά να μη φαίνονται. Οπότε για να σταματήσουν τον ανυποψίαστο πολίτη πετάγονται στο δρόμο και ανεμίζουν το μηχάνημα με το κόκκινο φωτάκι! Εσύ σαν ευσυνείδητος πολίτης είσαι αναγκασμένος, αν και στην εσωτερική λωρίδα να σταματήσεις αφού κάποιος αστυνομικός πεταχτεί ξαφνικά στην άκρη του δρόμου και σου κάνει νόημα με το κόκκινο φωτάκι. Για να σταματήσεις όμως πρέπει να πατήσεις φρένο και να περάσεις πρώτα στην εσωτερική λωρίδα πριν σταματήσεις με κίνδυνο να προκαλέσεις δυστύχημα με τα αυτοκίνητα που έχεις πίσω ή στ' αριστερά σου!!! Τί είναι σωστό; Να κινδυνέψω να προκαλέσω δυστύχημα ή να μη σταματήσω; Επίσης, δια νόμου, ο αστυνομικός δε μπορεί να στήσει ραντάρ σε δρόμο που δεν έχει ένδειξη ότι μπορεί να έχει έλεγχο ταχύτητας. Όταν με σταματά λοιπόν για ταχύτητα σε δρόμο που δεν έχει ένδειξη, τί γίνεται; Εγώ μπορώ να κάνω παράπονο/καταγγελία; Εκείνη την ώρα δε νομίζω...

Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό! Γιατί να με γράφει η αστυνομία για παράνομο παρκάρισμα σε σημεία που δεν εμποδίζει το αυτοκίνητο, τη στιγμή που υπάρχουν λεωφόροι ολόκληροι των οποίων η μια λωρίδα είναι κατελειμμένη με αυτοκίνητα σταθμευμένα παράνομα (π.χ. Νίκου Παττίχη και Ομονοίας στη Λεμεσό) και η αστυνομία τα ανέχεται; Γιατί να μην ισχύει ο νόμος πάντα και παντού για να ξέρω αν μπορώ ή όχι να παρκάρω παράνομα  (φτάνει να μην ενοχλώ);

Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό! Το χειρότερο είναι που την αντιμετώπιση αυτή δεν την έχουν όλοι. Την αντιμετώπιση αυτή την έχεις αν δεν είσαι:

• Συνάδελφος
• Αδερφός, γιος, κόρη, κουμπάρος, κολλητός, ... συναδέλφου
• Κοπελίτσα ...όμορφη και τσαχπίνα
• ...

Δε θα μιλήσω καθόλου όμως για το πως τρέχουν οι οδηγοί των περιπολικών, γιατί φαντάζομαι έχουν βγάλει ειδική άδεια που σου επιτρέπει να τρέχεις όσο θέλεις (κι ας μην υπάρχει λόγος και ας μην είναι αναμμένοι οι φάροι) χώρις να είναι επικινδύνο για κανέναν!

Αυτός ο τρόπος αστυνόμευσης μοιάζει με τυχαία επιλογή μερικών για να πληρώσουν το τίμημα της ανοργανωσιάς, της βαρεμάρας και της κακής μεθόδου αξιολόγησης των αστυνομικών της τροχαίας. Γιατί στην τελική, δε φταίνε μόνο οι αστυνομικοί που θέλουν να κρατήσουν τη δουλειά τους, αλλά και το σύστημα που επικροτεί και επιβραβεύει αυτήν την συμπεριφορά. Μια συμπεριφορά που δε μας κάνει να είμαστε ή να θέλουμε να είμαστε νομοταγείς και καλύτεροι πολίτες, αλλά μας αναγκάζει να μάθουμε ν' αποφεύγουμε τις "παγίδες", να μισούμε την τροχαία και να χρησιμοποιούμε το όνομα κάποιου φίλου μας/συγγενή μας αστυνομικού της τροχαίας μπας και τη γλυτώσουμε σε περίπτωση που πέσουμε στην "παγίδα"!