Περί σεξ...

Αυτό το θέμα με το σεξ, το πήδημα και δεν ξέρω και εγώ πως θέλετε να το ονομάσετε… δεν μπορώ δυστυχώς να αντιληφθώ την κατακριτέα του πτυχή… πέτυχα σήμερα μια συνέντευξη του Ζουράρη στο youtube, όπου δήλωσε: «τι είναι έρωτας;… να θέλω να σου πετάξω τα μάτια έξω.»… Εμ, δίκιο δεν έχει ο άνθρωπος;

Και δεν αναιρώ όλες τις υπόλοιπες πτυχές αυτού που ονομάζουμε έρωτα, αλλά αυτή είναι ίσως η πιο σημαντική και πρέπει κάποια στιγμή να το πάρουμε απόφαση! Και όλα τα κοριτσάκια καλό θα ήταν να πάψουν να παραμυθιάζονται επ’ αυτού… γιατί και οι άνθρωποι ζωντανοί οργανισμοί είμαστε, ζώα σαν όλα τα υπόλοιπα του κόσμου τούτου! Και αν αυτό ήταν κοινή παραδοχή η καθημερινότητα όλων μας θα ήταν πολύ πιο απλή… θα βασανίζαμε τον εαυτό μας λιγότερο με ανοησίες του τύπου «θέλει να με πηδήξει» και όλες τις παρεπόμενες συνέπειες τους – γιατί κακά τα ψέματα δεν θα μας «αγαπήσει» κανένας μόνο για το εξαίρετο μυαλό και πολλή μας καλοσύνη… έτσι αγαπάμε και το γείτονα…

Όσο γι αυτό το υποτιθέμενο «πηδάω» ή «πηδιέμαι» και φεύγει ή φεύγω προκύπτει από τις αλληλεπιδράσεις δύο ατόμων και όχι ενός… οπότε ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και ο καθένας τις ευθύνες του…

Και μιας και μιλάμε για ευθύνες… είμαστε ότι πιστεύουμε ότι είμαστε, είμαστε η πραγματικότητα που εμείς φτιάξαμε… αν αποφασίσαμε ότι είμαστε δύο πράγματα και όχι ένα τότε έχουμε χάσει την συνοχή του εαυτού μας, και μαζί με αυτό και την δυνατότητα να τον βιώσουμε σε όλες του τις εκφάνσεις… σωματικές και νοητικές… γιατί οι σκέψεις και τα απορρέοντα από αυτές συναισθήματα προκαλούν αντιδράσεις και στο υπόλοιπο, εκτός του εγκεφάλου, σώμα μας.

Οι αντιδράσεις αυτές, μας είναι επαρκώς – αν όχι ιδιαιτέρως – αντιληπτές… πως ξέρεται ότι έχετε ερωτευτεί; Σας κτύπησε ποτέ την πόρτα σας ο «ανώτερος» εγκέφαλος σας για να σας το ανακοινώσει; Μάλλον όχι! Το στομάχι σας όμως πιθανότατα να γέμισε πεταλουδίτσες! Μήπως η υποτιθέμενη «ψυχή» σας μετακόμισε πρόσφατα στο στομάχι σας, ή στα πόδια σας που μυρμηγκιάζουν στη θέα του πολυπόθητου προσώπου; Δεν νομίζω… εκτός πλέον αν αποφάσισε ότι η νομαδική ζωή της ταιριάζει καλύτερα και με όλα τα συμπράγκαλα της πάει και δημιουργεί αναταράξεις!

Βέβαια και η απλή έλξη για κάποιον δεν αποκλείει ποτέ τη πιθανότητα να εξελιχθούν οι σκέψεις και τα συναισθήματα… ο σεξουαλικός πόθος είναι κατά την άποψη μου ταυτόσημος με την ανθρώπινη φύση μας ή καλύτερα με τη φύση κάθε ζώου στον πλανήτη, είναι το μόνο πράγμα που όλα τα ζώα έχουμε κοινό… και μόνο από αυτό μπορείτε να φανταστείτε το μέγεθος της σημαντικότητας του!

Δεν σημαίνει ότι κάποιος που σας πόθησε δεν θα σας ερωτευτεί ή δεν θα σας αγαπήσει (αν αυτό θέλετε να ακούσετε)… σκεφτείτε τους πιγκουίνους, παρακινούνται από τις ορμονικές τους λειτουργίες να βρουν ένα ταίρι κατά την περίοδο της αναπαραγωγής τους, και αυτό κάνουν… και κάθε χρόνο επιστρέφουν στο ίδιο μέρος για να αναπαραχθούν με το ίδιο πάντα ταίρι!

Αν αυτό συμβαίνει στα «κατώτερα» του ανθρώπου ζώα, μπορεί να συμβεί και στον άνθρωπο (χωρίς βέβαια να αναιρούμε και το πολυγαμικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης) ... άλλωστε ο άνθρωπος παρακινείται σε μετέπειτα στάδια και από την ανάγκη του για συντροφικότητα, αμοιβαιότητα και ασφάλεια πράγματα που τροφοδοτούν αυτό που ονομάζουμε αγάπη…

Βέβαια αν λάβουμε υπόψη και το γεγονός ότι, αποδεδειγμένα πλέον, τείνουμε να επιλέγουμε συντρόφους που πληρούν κάποια «βιολογικά» κριτήρια, πριν από τα οποιαδήποτε ψυχοκοινωνικά, αντιλαμβανόμαστε ότι το σώμα μας λειτουργεί πολύ γρηγορότερα από τη ενσυνείδητη μας αντίληψη. Πιθανότατα λοιπόν πρώτα θα εντοπίσουμε τη αυθόρμητη έλξη, αν μπορούμε να την ονομάσουμε έτσι, και μετά θα αρχίσουμε να την ενδύουμε με σκέψεις και συναισθήματα…

Και κάτι καλό μπορεί να αρχίσει από την σεξουαλική επαφή με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να αρχίσει από μια ωραία συζήτηση και ένα ρομαντικό δείπνο (ανόητο κατά την άποψη μου, αλλά ξέρω πολλούς που το έχουν σε μεγάλη υπόληψη όποτε οφείλω να το αναφέρω)…

Και το σεξ ή ο έρωτας, αν θέλετε να το ονομάσουμε έτσι για να μην ηχεί στα αυτιά σας πολύ φτηνό… μπορεί να αποτελέσει γερές βάσεις για να αναπτυχθεί δυνατός δεσμός και πολύ ζεστό συναίσθημα, με τον ίδιο τρόπο που θεωρητικά τουλάχιστο, το κάνει η καλή συνεννόηση και η εμπιστοσύνη.

Υ.Γ. Για αποφυγή παρεξηγήσεων... εκφράζω προσωπικές απόψεις!