Ξευτελείς συνήθειες

Μια μέρα αποφάσισα,
να βγω με την παρέα,
και στο κλαμπάκι πίστεψα,
θα πέρναγα ωραία.

Ένα τούβλο παρακάλεσα,
για να παραμερίσει,
μες στο κλαμπάκι για να μπω,
ζήτησα να μ'αφήσει.

"Έχετε μήπως κράτηση
σε κάποιο ονοματάκι;
Αλλιώς παιδιά δε μπαίνετε,
διαταγές του Τάκη!"

Βρέθηκα να παρακαλώ,
να δώσω τα λεφτά μου,
φοβάμαι μήπως έχασα,
τα λιγοστά μυαλά μου.

Θύμα μιας ιώσης,
έγινα κι εγώ,
γιατροί της αλλοτρίωσης,
βουράτε θα πνιγώ!

Μάτια και φρύδια έβλεπα,
και πίστευα ο καημένος,
την πόρτα όμως δεν έβλεπα,
και βγήκα κτυπημένος.

Φώναξα τον "φίλο" Χάρη,
να μ' αφήσει πια να μπω,
μα μου έκανε τη χάρη,
για να πάω να κοιμηθώ!

Μάζεψα απ' το πεζοδρόμιο,
την όση υπερηφάνεια,
μ' ανέβασαν την πίεση,
τα στολιστά τσογλάνια.

Κι εγώ από εγωϊσμό,
σε άλλη τρύπα μπήκα,
συνήθειες που εγώ μισώ,
πάλι μπροστά μου βρήκα.

Σ' ένα δωμάτιο σκοτεινό,
με βάλαν να χορέψω,
φέραν και το λογαριασμό,
μια σόδα να χωνέψω!

Χάνω κι εγώ το χρόνο μου,
να βρω την ευτυχία,
κάνω κινήσεις άσκοπες,
μπροστά απ' τα ηχεία!

Τους έβλεπα όλους γύρω μου,
να παίρνουν μια πόζα,
ούτε κι αυτό το χώνεψα,
φέρτε και μια αφρόζα!

Το πήρα πια απόφαση,
θα πάω να κοιμηθώ,
τις ξευτελείς συνήθειες,
να τις απαρνηθώ!